DNA typering

De procedure voor de DNA-typering is snel, nauwkeurig en relatief eenvoudig. Het DNA van de bacterie wordt geïsoleerd en  vermenigvuldigd met de zgn. PCR (Polymerase Chain Reaction)Techniek. Nu er voldoende DNA is wordt dit nader geanalyseerd d.m.v. gel-elektroforese. Deze proef doen we ook op het MBO Life Scienses.
Hiertoe wordt door speciale enzymen het DNA op specifieke plaatsen in stukken geknipt en ontstaat een  mengsel  dat DNA-fragmenten van verschillende grootte bevat, Dit mengsel wordt in een klein gootje in een gel aangebracht.die onder spanning staat.
Om de stukjes DNA op grootte van elkaar te scheiden wordt gebruik gemaakt van de negatieve lading die DNA bezit.  waardoor de verschillende DNA-fragmenten van elkaar worden gescheiden. Kleinere fragmenten zullen sneller bewegen dan grotere, waardoor de verschillende DNA-fragmenten van elkaar worden gescheiden. De DNA-fragmenten zijn zichtbaar door een kleurstof  die aan de fragmenten is toegevoegd. Er ontstaat een bandjespatroon. Dit wordt ook wel een AFLP (Amplified Fragment Length Polymorphism) merkerpatroon genoemd.
Genetisch identieke samples zullen een identiek bandenpatroon vertonen. Elke bacterie heeft zijn eigen bandjespatroon. ZIe DNA sequensing.

Ook kan de onderlinge verwantschap tussen verschillende bacteriesoorten bestudeerd worden, dit doet men bij voorkeur met ribosomaal RNA van de bacterie.

Ieder mens ook: zo kun je van zeer kleine hoeveelheden bloed, speeksel, wangslijmvlies aantonen met bovengenoemd DNA-omderzoek bewijzen of  is van een verdachte afkomstig is.
Het allerbeste kun je nu even naar een virtueel laboratorium gaan om daar zelf een bacterie te identificeren.

Onder de fluorescentiemicroscoop kun je met specifiek DNA gericht een bepaalde bacterie aantonen: de FISH methode.

Dan is er nog de DNA chip, een lab op de vierkante centimeter.

Omdat je met DNA-typering binnen een bacteriesoort kunt typeren heb je een soort vingerafdruk. Zo kun je opsporing doen naar de besmettingsbron bij een uitbraak van voedselinfectie. Zo is in 2019 de bron van een Listeria-uitbraak vastgesteld.